Podstawowy podział translacji opiera się na uwzględnieniu jego tzw. struktury materialnej, czyli tego za pomocą jakiej metody się one dokonują, czy tłumaczy się w czasie rzeczywistym i czego szczegółowo dotyczą. Wbrew powszechnej opinii rozdział na tłumaczenia werbalne oraz graficzne nie jest taki prosty. Protokolarne dotyczą tylko i wyłącznie konkretnego tekstu, przykładowo w języku angielskim. Pod rozwagę brane są zatem takie elementy jak: wyjaśnienie języka wyjściowego i zrekonstruowanie go w języku docelowym, m in. polskim. Owe przekłady wymagają od lektora znakomitej znajomości kontekstu narodowego, różnorakich idiomów, dysharmonii w alfabecie polskim i angielskim, sposobu zapisu (np. fonetycznego). Tłumaczenia pisemne mogą wtedy dotyczyć tak naprawdę jakiejkolwiek tematyki. Translacje ustne dotyczą translacji wykonywanych „na żywo”, mianowicie w czasie teraźniejszym, np. tłumaczenia spotkania handlowego. Tłumacz angielskiego w tym przypadku musi wykazać się sporym refleksem oraz elastycznością w przekładaniu, jak również niewrażliwością na stres (albowiem w czasie translacji osobnych wypowiedzi potrafią zdarzać się uchybienia, jakie w negocjacjach pomiędzy sprzymierzeńcami biznesowymi mają olbrzymie znaczenie). Odrębny podział przekładów odnosi się do wariantu tłumaczonego tekstu albo wypowiedzi.
Literackie – koncentrujące się na przekładzie określonych obrazów. W tym przypadku lektor tłumaczy tradycje, a nie pojedyncze frazy. Przekłada się tutaj wartość twórczą danego dzieła.
Liryczne – przeważnie są uwidocznieniem geniuszu lektora, nie zaś wiernym odwzorowaniem pierwowzoru. Niezastąpiona jest tutaj nie tylko zdolność tłumaczenia priorytetowej wizji autora oryginału, ale też odstąpienie od restrykcyjnych wytycznych.
Naukowo-techniczne – są najczęstszym systemem tłumaczenia tekstów oraz obejmują ponad 80% wszelakich translacji. Adresatami takich przekładów są szczególnie ludzie wyedukowani oraz funkcjonujący w konkretnej gałęzi, m in. konstruktorzy, asystenci akademiccy lub pracownicy techniczni dużych koncernów.
Legislacyjne – chodzi tu o filologię ustawodawczą, nazywaną inaczej juryslingwistyką. Tłumaczenia artykułów ustawodawczych oraz prawniczych to dwie inne umiejętności.
Kinematograficzne – nawiązują do dubbingu, napisów oraz dialogów odczytywanych przez tłumacza
Równoczesne – translator w czasie rzeczywistym tłumaczy przedstawianą treść. Spowolnienie w takim przypadku może liczyć od 1 do 11 sekund. Odróżnia się tutaj dyskutowanie szeptem do indywidualnej osoby oraz przekład tekstu, który jest odczytywany na głos.
Następcze – tutaj tłumacz polsko-angielski tłumaczy obce wypowiedzi po jakiejś przerwie, regularnie po ustalonej partii dotyczącej wybranego problemu.
Mechaniczne – najlepiej je stosować do przekładu artykułów powszechnych, np. przekazów meteorologicznych. Komputer nie ma możliwości zastąpić człowieka, więc jego idei oraz niepowtarzalności.
Zyskanie urzędu tłumacza przysięgłego języka angielskiego zabezpieczone jest licznymi wymogami. Oprócz posiadania polskiego obywatelstwa (bądź obywatelstwa jednego z państw unijnych), znajomości języka polskiego oraz całościowej zdolności do wykonywania czynności prawnych, przyszły tłumacz musi koniecznie zrealizować wyższe studia lingwistyczne i zdać egzamin z biegłości translacji z języka polskiego na język angielski oraz odwrotnie. Taki sprawdzian opisuje się inaczej jako „egzamin na tłumacza przysięgłego”. Dodatkowym wymogiem jest posiadanie zaświadczenia o niekaralności (stosujący się do przestępstwa umyślnego, podatkowego oraz niezamierzonego przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu ruchu gospodarczego). Egzamin na translatora przysięgłego składa się z dwóch fundamentalnych segmentów: przekładu pisemnego z języka narodowego na język angielski i z języka obcego na język polski, przekłady werbalnego konsekutywnego i a vista. Po zdobyciu pozytywnego wyniku z przytoczonego egzaminu translator zostaje wpisany do spisu tłumaczy przysięgłych oraz oficjalnie uzyskuje upoważnienie do wykonywania zawodu.
Przekłady typowe odnoszą się do wszelkich druków, które są pisane językiem powszednim bądź literackim. Nie potrzebują one bowiem używania fachowego, branżowego słownictwa, m in. sformułowań odnoszących się do metod produkcji preparatów chemicznych. Owe translacje nie są wartościowe w różnych instytucjach, raczej mają za zadanie usprawniać obieg wiadomości. Potwierdzenie danego przekładu występuje wyłącznie wówczas, gdy zostanie on uzupełniony sygnaturą oraz podpisem tłumacza przysięgłego języka angielskiego. Dokumenty, które muszą posiadać niniejsze potwierdzenie to: wszystkie pisma służbowe, certyfikaty, świadectwa bądź testamenty.
Sporo biur translatorskich oferuje translacje przysięgłe online. W takiej sytuacji należy przesłać załączniki do tłumaczenia na adres mailowy wyselekcjonowanej firmy, zaczekać na oszacowanie opłaty (która jest zwykle nieodpłatna), uznać sugerowane koszty spełnienia usługi oraz poczekać na sporządzone tłumaczenie. Może być ono przekazane przy użyciu poczty bądź kuriera. Jeżeli jesteś zatem zainteresowany translacjami tego rodzaju, kliknij w niniejszy odsyłacz – Tłumacz przysięgły angielskiego