Pompy ciepła – tanie ogrzewanie

Pompy cieplne przynależą do urządzeń, które czerpią energię płynącą ze środowiska przyrodniczego. Wymuszają ruch ciepła z gruntu, powietrza lub wody. Kompletny mechanizm nagrzewania domu przebiega więc w dosyć prosty sposób. Pompy cieplne mają wszechstronne zastosowanie w gospodarstwach domowych, obniżaniu temperatury pomieszczeń, chłodnictwie, sektorze spożywczym, nagrzewaniu lokali oraz grzaniu wody do codziennego użytku. Dziś są najbardziej nowoczesnymi urządzeniami konsolidującymi funkcję ogrzewania oraz schładzania.

Rodzaje pomp ciepła i ich działanie

Pompy ciepła pobierają energię z odnawialnych źródeł energii i transportują ją do układu grzewczego domu, np. ogrzewania podłogowego. Kwalifikuje się je ze względu na dwa podstawowe kryteria: wariant dolnego źródła ciepła oraz technikę podnoszenia ciepłoty i ciśnienia. Pompy cieplne, które pozyskują energię z dolnego źródła ciepła rozdziela się na: powietrzno – wodne, wodno – wodne, solankowo – wodne oraz pompy pobierające energię z odparowywania bezpośredniego oraz wody. Biorąc pod uwagę drugie kryterium, wyodrębnia się pompy sprężarkowe, sorpcyjne (absorpcyjne oraz adsorpcyjne) i Vuilleumiera. Potrafią działać w układzie monowalentnym i biwalentnym, mianowicie jako indywidualne źródło grzewcze w budynku lub w zespoleniu z innym źródłem, np. kotłem wybranego wariantu. Pompa ciepła monowalentna zaspokaja całkowicie zapotrzebowanie na ciepło, przykładowo. wysokiego domku jednorodzinnego, jednakże trzeba właściwie sformułować projekt dostarczania energii. Jeśli chcemy zainstalować układ równoległy, to znacząca jest temperatura „na świeżym powietrzu” oraz obciążenie pompy. Gdy mamy do czynienia z sytuacją, kiedy ten drugi wyznacznik jest zbyt wysoki, sterownik pompy uruchamia rezerwowe urządzenie do pozyskiwania ciepła. Układ alternatywny polega na tym, że podstawowa pompa cieplna będzie ocieplała bądź chłodziła pomieszczenia jedynie do oszacowanej temperatury. Dogrzewanie spada przykładowo. na kocioł olejowo – gazowy. Niniejszy rodzaj ogrzewania sprawdzi się dobrze w domach z kaloryferami.

Gruntowe pompy ciepła – czy to się opłaca?

Wszystko tak naprawdę zależy od tego, na jaki wariant pompy cieplnej się zdecydujemy. Na wielu stronach internetowych można wyszukać o nich niemało informacji, np. wpisując w Google słowa „Pompy ciepła Toruń” albo „Pompa ciepła cena”. Pompa ciepła bazująca na układzie woda – woda posiada dwa podstawowe moduły: studnię poboru oraz studnię zrzutową. Jej zaletami są: niewysoka dewastacja terenu, nikłe uzależnienie od warunków pogodowych, równowaga ciepłoty źródła przez pełny rok, względnie małe wydatki na inwestycję przy istniejących zasobach wodnych, duży współczynnik skuteczności. Pompa termiczna gruntowa posiada jednak dosyć duże wymagania co do klasy czerpanej wody (twardość, zawartość manganu oraz żelaza), znaczne koszty postawienia studni, pompa głębinowa czuła na awarie, okres eksploatacji maksymalnie do 20 lat, wykonanie badań sprawności studni (dla głębszych niż 30 m, trzeba uzyskać pozwolenie wodno – prawne. Poza tym w przypadku, kiedy woda głębinowa jest „uciążliwa chemicznie”, należy ubezpieczyć pompę w optymalny układ filtrów (zaś to wytwarza następne koszty).

Czy nie lepiej zainwestować w pompę solanka – woda?

Pompa tego typu nierzadko jest zespolona z kolektorem gruntowym, przez który przepływa solanka. To oczywiście on przejmuje ciepło z dolnego źródła ciepła. Solanka jest wytwarzana z roztworu glikolu, niezamarzającego w nawet wyraźnie niskich temperaturach. Ogólnie stosuje się trzy rodzaje kolektora: kolektor płaski, spiralny albo pionowy (mianowicie sonda głębinowa).

• Kolektor poziomy produkuje się z charakterystycznych rurek polietylenowych, które umieszcza się na głębokości 1,5 do 2 metrów. Jego siła jest uzależniona od rodzaju gleby. Im bardziej wilgotna i gliniasta, tym więcej przekaże ciepła. Kolejnym źródłem cieplnym może być jezioro bądź staw.
• Kolektor spiralny funkcjonuje na podobnych zasadach. Pojedyncze jego moduły mają strukturę spiralnych zwojów. Umieszcza się je w dołach o długości od 15 do 20 metrów.

Kluczową przewagą kolektorów poziomych jest niewysoki wydatek na inwestycję oraz prostota wykonania. Minusami zaś: brak możliwości sadzania drzew nad kolektorem, nakrywania gleby nad nim przykładowo asfaltem czy kostką brukową, skrócenie czasu wegetacji roślin znajdujących się nad nim, zajmowanie rozległej powierzchni, wyższe koszty pompowania glikolu. Jeżeli nie można przyłączyć kolektora płaskiego, w takiej sytuacji należy zastanowić się nad sondą głębinową. Jej elementy posiadają wygląd pociągłej litery „U” i mogą być położone od 30 do 150 metrów pod warstwą gleby. Pozytywną stroną tego wyjścia jest niezależność od aury panującej na zewnątrz, spora wydajność, nieduży poziom deformacji terenu, niższe koszty wtłaczania glikolu i opory hydrauliczne. Praktycznie w ogóle nie można obyć się bez fachowego sprzętu i przyzwoleń wodno – prawnych.

Może jednak pompa ciepła sorpcyjna?

Mechanizm sorpcji oznacza pochłonięcie przez jakąś ciecz odmiennej cieczy lub gazu. Kiedy kupujemy wodę mineralną z CO2, to po usunięciu nakrętki uwolniony zostaje dwutlenek węgla. Przed usunięciem zakrętki z butelki był on w niej po prostu rozpuszczony. Jeśli chodzi o pompy cieplne sorpcyjne, obecne można trafić na dwa rodzaje – absorpcyjne i adsorpcyjne. Pierwsze stosują niskociśnieniową parę, która przejmowana jest przez, np. wodę i przy tym wygenerowane zostaje ciepło. Drugie są dziś na etapie testów jeśli chodzi o stosowanie ich do grzania domków jednorodzinnych oraz wielorodzinnych. Od długiego czasu wprowadza się je jako maszyny chłodnicze o niesamowicie dużej mocy. Żeby pompy sorpcyjne działały, muszą zasadzać się na trybie próżniowym.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej kliknij w link – Pompa ciepła